Tja… Als er een film over adellijke dames in de bios draait, dan moet ik daar natuurlijk wel heen. Zelfs als het mij ondanks mijn twee zussen altijd gelukt is om Sisi-films te vermijden. The Sound of Music was mislukt. Eén keer gezien, was ook wel genoeg. Maargoed Sisi. Het idee dat de film gemaakt was vanuit het gezichtspunt van haar hofdame maakte me wel nieuwsgierig naar de film, want het was één van de opties voor ongetrouwde dames om hofdame te worden.
Zo ook Irma Sztáray (Sandra Hüller). Een huwelijk ziet ze niet zitten en het klooster is niets voor haar, dan maar hofdame. Ze is in de film al 41 als ze in dienst komt bij Sisi (Susanne Wolff). Ik denk niet dat turnen, hardlopen en afvallen nu direct eisen zijn die vaak gesteld werden aan hofdames, dus wat dat betreft is de film (gemaakt door Laura Finsterwalder) niet een heel goede bron.
De film neemt het verder niet heel nauw met de historische werkelijkheid en dat doet er eigenlijk ook niet toe. Wat de film wel mooi laat zien is waarom Sisi het hof ontvlucht en hoe zwaar en onaangenaam het hofleven kon zijn. En hoe anders het was dan ons voorgeschoteld wordt in de oude Sisi-films. Ook het verschil in stand is mooi weergegeven. Kan je vriendinnen worden bij standsverschil en hoe ver ga je daarbij om jezelf op te geven? Moet je je ‘baas’ leuk blijven vinden? Uiteindelijk biedt de film me weinig antwoorden, maar wel een mooi sfeerbeeld. De ontwikkeling in de relatie tussen Irma en Sisi is ook goed uitgewerkt, waardoor het gewoon een fijne film is om naar toe te gaan.
Laat een reactie achter