Blote koning

met Geen reacties

Op mijn vele zoektochten en afleidingen kwam ik dit briljante plaatje van een blote koning tegen die zijn dochter voort duwt in uitgeholde boomstam. Ik kan verder helemaal niets met het plaatje maar ik vind het te leuk om niet te delen. Zo gaat dat in mijn ADHD-brein: ik schrijf iets over een weduwe en dat wil ik serieus doen, dus ik vis een degelijk artikel uit de kast.

Foto van een artikel. In beeld het kopje "A man's world: spatial models of the medieval castle"

Ik kan niet (direct) vinden wat ik zoek, maar ik kom wel een plaatje tegen dat ik bij een ander onderwerp zou kunnen gebruiken. Ik zoek de bron van dat plaatje op. In dit geval was dat het middeleeuwse boek “Die Lof der Vrouwen”. Ik blader het boek door om te kijken of er nog meer zinvolle plaatjes in staan en dan kom ik een plaatje tegen dat ik leuk vind. Uiteraard is mijn Middeleeuws niet helemaal wat het geweest is, dus ik snap niet waar het over gaat. En dat zoek ik dan verder uit. Dus…

Livre de la Cité des dames

In 1405 schreef de Italiaans/Franse Christine de Pizan een boek over vrouwen. Haar doel was om een boek te schrijven, waarin ze zou bewijzen dat vrouwen net zo veel kunnen als mannen. In het boek verzamelt ze historische vrouwen in een stad en beschrijft wat zij gedaan hebben. Door hun heroïsche verhalen bewijst ze wat ze bewijzen wilde. Het boek is in 1475 door een onbekende naar het Nederlands (Vlaams) vertaald en voorzien van afbeeldingen. Niet alle afbeeldingen zijn (af)gemaakt, maar ook de niet afgemaakte tekeningen, zoals die hieronder, zijn eigenlijk heel charmant. Van deze vertaling is één exemplaar over en die ligt in de British Library.

Een middeleeuwse afbeelding van een rivier die naar de horizon kronkelt in een landschap. De bomen op de achtergrond  (in de verte een heel bos) zijn allemaal zwart wit en in het landschap is met wit iets getekend dat een weg moet worden. De tekening is nog niet af. Op de voorgrond drijft in het water een uitgeholde boomstam. In de boomstam zit een jonge dame net een grote jurk aan. De jurk is grijs, wit en zwart, dus waarschijnlijk ook nog niet af. Haar gezicht is wel ingekleurd. Op haar hoofd heeft ze een zwarte puntmuts met stippen en een sluier valt aan de achterkant (heeft zo'n sluier van een puntmuts aan de achterkant eigenlijk een eigen naam?) naar beneden. De boomstam wordt voort geduwd door haar vader, de koning. Hij is naakt, maar heeft wel een kroon op. Daaronder heeft hij grijs haar en hij heeft een vlassig puntbaardje. Het puntje van zijn neus is rood. Hij kijkt een beetje verdrietig naar zijn dochter. Zijn billen komen net boven het water uit.
Camille en haar vader steken de rivier over (1475). Uit Die lof der vrouwen of De stad der vrouwen. Collectie: British Library

Camille

In het verhaal dat bij het plaatje hoort, vertelt De Pizan over Camille. Camille is dochter van een koning en een koningin, maar kort na haar geboorte overlijdt haar moeder. Bij haar vader gaat daarna alles mis: hij wordt afgezet en alles wordt hem ontnomen. Hij heeft nog maar een doel in zijn leven: voor zijn dochter zorgen. Samen met Camille ontvlucht hij zijn land. Tot hij bij een rivier komt die hij over wil steken. Hij heeft geen geld om een boot te huren, dus hij holt een boomstam uit en duwt Camille in de boomstam naar de overkant. Daar komen ze bij een bos en daar voedt hij Camille op. Ze leven van haar met bessen en kruiden en hij leert haar jagen en vechten. Met behulp van vrienden van haar vader neemt ze daarna met geweld zijn koninkrijk weer in.

Feministe

Het verhaal van De Pizan zelf is ook interessant. Ik zelf verwachtte niet echt een middeleeuwse feministe, maar de ontdekking verbaasde me niet. Eens meer het bewijs dat ik zoveel nog niet weer. Ik heb mezelf voor de kerstdagen getrakteerd op het boek Femina van Janina Ramirez, die eigenlijk hetzelfde doet als Christine de Pizan, maar dan over de tijd van Christine de Pizan. Nu alleen nog de tijd en de rust om het te lezen…

Laat een reactie achter