Toen ik mijn stukje over damesdingen schreef, realiseerde ik me dat ik eigenlijk niks over handwerken en dan met name borduren weet. Ik kan me herinneren dat ik op de kleuterschool een kerk geborduurd heb. Ik weet eigenlijk niet meer wat ik daar eigenlijk van vond. Er is ook een rare associatie met een zandbak in mijn hoofd. Mij kennende kan het nog best wel eens zo zijn dat ik in de zandbak wilde borduren. Nu zat ik op een vrij ruimdenkende kleuterschool, maar of borduren in de zandbak daar tot de mogelijkheden behoorde weet ik niet.
Borduurwerk op Amerongen
Op het kasteel vind je op allerlei plekken borduurwerk: de behangsels van het hemelbed, kussens, maar ook de bekleding van stoelen, kisten (fragment boven is een kist) en zelfs een tafelblad. De stoelen op de foto zijn bijvoorbeeld geborduurd. Het meeste borduurwerk is anoniem. Ik weet wel dat borduren een belangrijke activiteit van adellijke dames was, maar verder dan dat gaat mijn kennis niet. Maakten de dames zelf dit soort stukken of werd het uitbesteed? Waren er borduurateliers of werd dat door vrouwen thuis gedaan als nevenverdienste? Ik zou het werkelijk niet weten. Kortom, ik ben mij weer pijnlijk bewust in een gat in mijn kennis.
Koninklijk borduren
Maargoed. Ik ging naar de expositie Koninklijk Borduren in het textielmuseum. Dat ging niet over bordurende adellijke dames, maar dat maakte niet uit. De expositie was goed en ik had mijn huiswerk gedaan: het textielmuseum heeft een grote vakbibliotheek en daar ben ik na het bekijken van de expositie naar toe gegaan. De bibliotheek is lekker ruim opgezet en ik ben er geweldig geholpen. Veel van de collectie gaat natuurlijk over het industriële verleden van textiel en over textiel als kunst, maar toch werd er voor mij een mogelijk interessant boekje opgediept. Ik was heel erg blij dat ik mijn aaipet bij me had, want er stond veel interessants in. Ik zat echt als een idioot te typen, tot ik bedacht dat ik dan beter het boek kon kopen. Dus ik maakte een foto van de kaft en bladerde het verder rustig door.
The Subversive Stich
Inmiddels heb ik het boekje The Subversive Stich van Roszika Parker aangeschaft om het rustig door te lezen. Het is een enorm fijn boekje, want het gaat met een feministisch gestrekt been de geschiedenis in. Het gaat dan ook niet (alleen) over borduren, maar vooral ook over de geschiedenis van het vrouwbeeld en onderwijs aan meisjes. Ik heb dus op veel meer fronten iets aan dit boekje. Het enige nadeel is dat het vrij oud is en dat dus ook de literatuur waarnaar het verwijst wat gedateerd is. Het leuke vind ik dan wel weer, dat ik het vind op een plek waar ik het niet bedacht had. En dat ik nog eens met plezier een boek over borduren zou lezen… De wonderen zijn de wereld nog niet uit.
Ik ben nog volop bezig in het boek, dus later een wat uitgebreider verslag van de inhoud.
Laat een reactie achter