Sterke vrouw, stresskip

Het is tijd om mijn project de grote boze buitenwereld in te duwen. Begin dit jaar kreeg ik te horen dat mijn uren terug geschroefd zouden worden, maar ik kreeg wel een vast contract. Dat was pittig, want ik zag erg op tegen weer solliciteren om een fatsoenlijk inkomen te verdienen. Maar het was fijn om na jaren uitzendwerk wat vastigheid te hebben.

Hoe ging ik de rest van mijn uren vullen? Ik kreeg een bedrijfsidee, maar daar kreeg ik het eigenlijk ook benauwd van, dus ik liep een beetje met mijn ziel onder mijn arm. Ik was met een studie begonnen, maar dat was het ook niet helemaal. Uiteindelijk besloot ik dat ik weinig grote wensen had en dat ik rond kan komen van weinig geld. En er was een project dat al heel lang ergens in mijn achterhoofd knaagde.

Deftige dames, sterke vrouwen

In 2015/2016 zat ik in de werkgroep die de themarondleiding Sterke Vrouwen, leerzaam en een heel erg interessant onderwerp. Wat ik toen al jammer vond en nog steeds jammer vindt, is dat we van dat themajaar nooit een boekje gemaakt hebben. Voor mij kwam er altijd wat tussen. Het mooie is dat ik nu niet meer ben wie ik toen was. Door de verschillende themarondleidingen, de samenwerking met mijn collega’s en verdere studie, is wat ik me nu voorstel bij een boek over de sterke vrouwen iets heel anders dan het toen geworden zou zijn.

Ik heb er bewust voor gekozen om niet in een stramien te werken. Dat doe ik mijn hele leven al en ik ben heel benieuwd wat er uit mijn handen komt als ik het proces laat gebeuren. Dus geen projectplannen, geen onderzoeksplannen, geen marketingplan. Ik heb een inhoudsopgave en het idee dat ik moet beginnen met één hoofdstuk en daarmee dan moet kijken of ik een uitgever kan vinden. En natuurlijk roep ik wel geen marketingplan, maar ik moet natuurlijk wel iets zichtbaarsdoen, dus vandaar dit blog. Voorlopig geen mailinglijsten en premiumcontentgedoe. Ik krijg verder goede tips van vrienden, waar ik vooralsnog niet veel mee doe. Dat komt wel. Eerst maar eens onderzoeken. En schrijven. Kort hier, lang in Word.

Power woman, stresskip

Ik deed ooit mee met een wedstrijd over business models van het financieel dagblad. Daarmee won ik een weekend met workshops en trainingen en de finale (een pitch houden). Hoewel ik niks won, werd ik wel een power woman genoemd. En dat was bedoeld als een compliment. Alleen ben ik helemaal niet zo stoer. Of misschien selectief stoer. Dit vind ik dus extreem eng. Mijn project, dat me na aan het hart ligt, de weide wereld in sturen… Alle onzekerheid vliegt dan gelijk naar boven: anderen weten meer, weten het beter, schrijven beter… Iedereen kent ze wel die twijfels. Maar ik dóe het.

Tijdens een coachingstraject maakte ik bovenstaande verschrijving: Hallo mijn naam is Autonomiek en ik heb geen idee wat ik in het leven belangrijk vind . Wat ik nu doe en hoe ik het doe is in ieder geval autonoom, dus een beetje power woman ben ik wel.